Kal DeSeN

KAL DIYEBiLSEYDiN 


Anliyamadim benmi suçluyum? 
Anlatamadim mi? sana olan sevgimi.. 
Tutustum yandimda sensiz her gece 
Gözyaslarimla söndürdüm kalbimi 
Her gün her dakika özledim seni 
Dinmedi kederim senin yaninda bile 
Sustum hep gözlerine baktigim zaman 
Isyan eden kalbimin çaresizligiyle 
Oysa neler düsünürdüm sen yokken 
Neler söylemek isterdim kavusunca 
Ayrilik saati gelince ben biterdim 
En kötüsü beni koyup gitmendi 
O öyle bir yanlizlikti ki anlatilmaz 
O öyle bir çaresizlikti ki inanilmaz 
Hep yarim kalmis heyecan hazlar içinde 
Gözlerimde büyürdü kisa mesafeler 
Ama çok yakinda sevgilim.... 
Bütün teselliler uzakta kalacak 
Çiçekleri solacak mi? ask bahçemizin 
Ne olurdu saadetlerin en büyügünü 
Iste ellerimde al diyebilseydin 
Biliyorsun degil mi? asla gitmezdim 
Benimsin sevgilim KAL!! diyebilseydin... 


Gülay Atilay